41. i 42. edycja

Edycja 41

Aleksandra Dunaj

Kierunek:
Malarstwo

Field of study:
Painting

Tytuł dyplomu:
Negatyw i cień. Pojęcie, zastosowanie i funkcja negatywu w twórczości: Williama Kentrige'a, Carlosa Amoralesa i Kary Walker.

Title of the work:
Negative and Shadow: The Concept, Application and Function of the Negative in the Creative Activity of William Kentrige, Carlos Amorales and Kara Walker

Promotor:
dr hab. Dominik Lejman, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Dominik Lejman, Professor of the UAP

Czytelne – nieczytelne, pozytyw – negatyw: strategie obrazowania warstw narracyjnych w kadrze malarskim i poza nim. Głównym założeniem, które legło u podstaw powstania tego cyklu, była próba zbudowania integralnej i spójnej znaczeniowo narracji malarskiej przy pomocy (pozornie) nieprzystających do siebie środków formalnych. Środków opierających swoje działanie na przeciwstawnych jakościowo właściwościach, budujących znaczeniową głębię rozpostartą pomiędzy ambiwalentnymi tendencjami, takimi jak ostrość-nieostrość, głębia-wypłaszczenie, kolor-walor, negatyw-pozytyw. Nie ukrywam, że jednym z powodów zestawienia ich w jednym planie była chęć zbudowania napięcia lub nawet całej siatki napięć pozwalających odnieść się w interpretacyjnej warstwie moich prac do pojęć natury bardziej ogólnej. I choć nie chcę rozstrzygać tu, czy pojęciami tymi są życie lub śmierć, prawda czy fałsz, miłość lub nienawiść, życzyłabym sobie, aby to właśnie tak spolaryzowane opozycje stanowiły osnowę dla narracyjnej warstwy moich obrazów. Jednym z zastosowanych przeze mnie zabiegów formalnych, który, jak sądzę, napięcia takie potęguje, jest celowe zacieranie kształtów przedstawień sprawiające w niektórych wypadkach wrażenie zanikania części kompozycji, przy jednoczesnym wyostrzeniu pierwszoplanowego rysunku starającego się już tym razem dosłownie imitować głębię skierowaną z “wnętrza” obrazu prostopadle w stronę widza. Jest to również pewnego rodzaju test. Sprawdzam w ten sposób możliwości, jakie wynikają z zestawiania w jednym planie mimetycznych i niemimetycznych środków wyrazu. Tych opierających się na różnicach w ostrości z tymi skondensowanymi do funkcji graficznego znaku. Kolejnym elementem strategii, mającym w konsekwencji wpłynąć na “potoczystość opowieści” jest sposób ekspozycji prac, uwzględniający również obszar znajdujący się poza kadrem. Postanowiłam bowiem połączyć płótna i kartony siecią linii, które w moim zamyśle mogą sprawiać wrażenie mapy z zaznaczonymi szlakami, zaś ilość i różnice pomiędzy wielkością przedstawień zintensyfikować powinny rytm mojej narracji.

Legible – illegible, positive – negative: strategies for depicting narrative layers in the painting frame and beyond. The main assumption underlying the creation of this series was an attempt to build an integral and semantically coherent painting narrative using (seemingly) incongruent formal means. The means base their action on qualitatively contradictory properties, building a semantic depth stretched between ambivalent tendencies, such as sharpness/softness, depth/flatness, colour/value and negative – positive. I must admit that one of the reasons for putting them together in one plan was the desire to build tension or even a whole network of tensions that would allow me to refer to more general concepts in the interpretative layer of my works. Although I do not want to decide here whether these concepts are life or death, truth or falsehood, love or hate, I would like these polarised oppositions to constitute the basis for the narrative layer of my paintings. One of the formal measures I use that I believe intensifies such tensions is the deliberate blurring of the shapes of the representations. In some cases, this gives the impression that part of the composition has disappeared, while at the same time the foreground drawing is sharpened; this time I am trying literally to imitate the depth coming from the ‘inside’ of the painting perpendicular to the viewer. It is also a kind of test. In this way, I check the possibilities that result from the juxtaposition of mimetic and non-mimetic means of expression in one plan: those based on differences in sharpness with those condensed into the function of a figurative mark. Another element of the strategy, which is supposed to influence the ‘liveliness of the story’, is the way the works are displayed, also taking account of the area outside the frame. I decided to connect the canvases and cardboard with a network of lines, which are intended to give the impression of a map with marked routes. The number of representations and their different sizes should intensify the rhythm of my narrative.

Dominika Gierszewska

Kierunek:
Intermedia

Field of study:
Intermedia

Tytuł dyplomu:
Rozważania na temat uważności. Człowiek niskopodłogowy

Title of the work:
Title of work: Considerations on Mindfulness: The Low-floor Man

Promotor:
prof. dr hab. Piotr Kurka

Supervisor:
prof. dr hab. Piotr Kurka

„Rozważania na temat uważności. Człowiek niskopodłogowy” to opowieść o człowieku mieszczącym w sobie 3 cechy szczególne tytułowej postaci. Niskopodłogowa postać przygląda się z bliska, obserwuje. Człowiek niskopodłogowy to również postać, która w naturze ma łatwość do zahaczania, potykania się czy też uważania na swoje niskopodłogowe podwozie. Posłużyłam się tu analogią do aut wyścigowych o niskim zawieszeniu. Dyplom ten to refleksja nad tematem uważności, wywołana konkretnymi doświadczeniami. To także zwrócenie się podmiotu myślącego ku własnej aktywności. Zwrócenie się, tj. uświadomienie sobie pewnych mechanizmów i chęć przedstawienia ich. Refleksja, czyli akt świadomości stanowiący o tym, że spełniając go, uprzytamniam sobie jego zachodzenie. W skład pracy wchodzą elementy o następujących tytułach:
1. “Chciałabym być kieszonkowcem” (ul z kieszeni)
2. “Wszystko ma formę dowodu anegdotycznego” (narty)
3. „Zmyślone godziny” (parapet + rysunek)

Considerations on Mindfulness: The Low-Floor Man is a story about a man who has three special features of the title character. The low-floor figure is watching, observing closely. The low-floor man is also a character who has the natural ease of hooking, stumbling and paying attention to his low-floor chassis. I used the analogy of racing cars with low suspension. This diploma project is a reflection on the topic of mindfulness, triggered by specific experiences. The thinking subject turns towards her own activity. She turns, that is, she becomes aware of certain mechanisms and is willing to present them. Reflection, that is, the act of awareness: while doing it, I become aware of its occurrence. The work consists of elements with the following titles:
1. I Would Like to Be a Pickpocket (a beehive from my pocket)
2. Everything Takes the Form of Anecdotal Evidence (skis)
3. Imaginative Hours (window sill + drawing)

Jarosław Rusiński

Kierunek:
Kuratorstwo i Teorie Sztuki

Field of Study:
Curatorial Studies and Art Theories

Tytuł dyplomu:
Dotyku!

Title of the work:
Touch!

Promotorka:
dr hab. Izabela Kowalczyk, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Izabela Kowalczyk, Professor of the UAP

Wystawa podejmuje trudny i bardzo aktualny temat dotyku, jego braku, ale również ambiwalencji, konsekwencji, śladów jakie pozostawia w nas dotyk niechciany, naruszający naszą integralność. Dotyk jest jedynym zmysłem, który w momencie kontaktu z inną osobą, nieuchronnie zdradza naszą obecność, jednocześnie komunikuje bezpośrednią bliskość kogoś innego. To zmysł, który niejako nas ujawnia, tworzy, poprzez który poznajemy siebie i świat, doświadczamy swoich granic przebiegających po powierzchni naszej skóry, granic, które nas oddzielają, ale jednocześnie łączą. Na wystawie możemy zobaczyć fotografie i rzeźby absolwentek i absolwentów Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.

This exhibition takes up the difficult and very topical subject of touch, being deprived of it and the ambivalence, consequences and traces that are left in us by an unwanted touch that violates our integrity. Touch is the only sense that, upon contact with another person, inevitably reveals our presence and at the same time communicates the immediate proximity of someone else. It is a sense that reveals us, creates us and allows us to get to know ourselves and the world; we experience our borders on the surface of our skin, borders that separate us but, at the same time, connect us. The exhibition features photographs and sculptures by graduates of the Magdalena Abakanowicz University of the Arts in Poznań.

Kaja Koster

Kierunek:
Rzeźba

Field of Study:
Sculpture

Tytuł dyplomu:
Antysztuczność – o naturze sztucznego

Title of the work:
xxx

Promotor:
prof. dr hab. Jacek Jagielski

Supervisor:
prof. dr hab. Jacek Jagielski

Projekt „Antysztuczność” jest próbą zacierania granic między tym, co uznajemy za sztuczne a naturalne. Użyta przeze mnie plastikowa „tkanka” ma ujawnić aspekt niejednoznaczności będący wynikiem często zaskakującego wnikania sztucznego w naturalne struktury. Wrażenie tego zjawiska próbuję pokazać, zamykając i jak gdyby opakowując wodę, którą wypełniłam stalowe, zgeometryzowane formy, będące także metaforą cywilizacji .

Sztuczne jako zjawisko wizualne, jako pojęcie, jako możliwość wyrażania stosunku do tego, co nas otacza, interesowało mnie od dawna. Współcześnie może być tym, co nazywam cywilizacją sztucznych tworzyw. Nabrzmiały problem nadmiaru, nadprodukcji, zanieczyszczenia planety jest zakłóceniem równowagi, które wszyscy odczuwamy, a z drugiej strony paradoksalnie jest naszym rozwojem. To nowe technologie, nowe możliwości.

Produkujemy sztuczne i pewnym sensie jesteśmy sztuczni. Zdumiewające jest to, że to, co sztuczne, zaczyna naśladować naturę i na to właśnie chciałam zwrócić uwagę w mojej pracy. Możliwość zamiany ról w sensie pojęciowym i wizualnym, jest dla mnie niezwykle interesująca.

Ważnym elementem pracy jest woda. Współcześnie na świecie są miejsca, gdzie jej po prostu brakuje. Może być dla niektórych symbolem świętości, a w niektórych kulturach symbolem bogactwa, a gdzieniegdzie jest bezmyślnie marnowana. Okryta, otulona, odseparowana plastikową, przemysłową folią stretch woda przypomina o swojej „osobowości”. Towarzysząca jej folia w jakimś sensie tę „osobowość” chce przejąć.

Folia przylegająca do lustra wody nabiera jej cech tj. miękkość i podatność na nacisk, ale woda, jak gdyby nie ma już wszystkich swoich cech, ma tylko wybrane. Następuje wyraźna relacja między dwiema rzeczywistościami, między którymi jest granica, a jednocześnie jej nie ma.

Oddzielam, separuję materie, by pokazać charakter każdej z nich, ale także ich wzajemności.

The project „Antiartificial’’ is an attempt to blur the boundaries between what we consider artificial or natural. The plastic „tissue” I used is to reveal the aspect of ambiguity resulting from the often surprising penetration of The Artificial into natural structures. I am trying to illustrate the impression of this phenomenon through closing, and almost like, wrapping up the water, that is filling up steel geometric forms, which are also a metaphor of civilization.

Antiartificial as a visual phenomenon, as a concept, as an opportunity to express our attitude towards what surrounds us, has been my interest for a long time. Nowadays, it may be what I call the civilization of plastic. The intensified problem of excess, overproduction, pollution of the planet is an imbalance that we all feel, and paradoxically it is own development. These are new technologies, new possibilities.

We make artificial ones, and in a way we are artificial. It is amazing that what is artificial begins to imitate nature, and this is what I wanted to highlight in my work. The possibility of changing roles in the conceptual and visual sense is extremely interesting to me. Water is an important element of the work. There are places in the world today where it simply lacks. It may be a symbol of holiness for some, and in some cultures a symbol of wealth, and is thoughtlessly wasted here and there. Covered, wrapped up, separated by a plastic, industrial stretch film, the water reminds of its "personality". In a sense, the accompanying foil wants to take over this "personality".

Thin stretch film adhering to the water surface acquires its features, i.e. softness and susceptibility to pressure, but water, as if it no longer has all of its features, only has some of them left. There is a distinct relationship between two realities, between which there is a border, but at the same time, it does not exist.

I interspace and separate matter to show the character of each of them, but also their reciprocity.

Katarzyna Pieróg

Kierunek:
Animacja

Field of Study:
Animation

Siostra
Tymczasowa mapa tymczasowych miejsc

Title of the work:
Sister

Promotor:
prof. dr hab. Jacek Adamczak

Supervisor:
prof. dr hab. Jacek Adamczak

Krótkometrażowy film animowany, wyprodukowany przez Yellow Tapir Films. Dwie Siostry podróżują przez Krainę Chmur w poszukiwaniu Wielkiego Drzewa. W wyprawie pełnej niepowodzeń, wyrzeczeń, radości i smutków zbliżają się do swojego celu i do siebie samych. Film opowiada o dynamice siostrzanej relacji, wzajemnych problemach i wspólnym dojrzewaniu.

This is a short animated film, produced by Yellow Tapir Films. Two sisters travel through the Cloudland in search of the Great Tree. During this journey of failures, sacrifices, joys and sorrows, they come closer to their goal and to one another. The film tells of the dynamics of a sisterly relationship, mutual problems and mutual maturation.

Michał Jaszkowski

Kierunek:
Fotografia

Field of Study:
Photography

Tytuł dyplomu:
Disinfection

Title of the work:
Disinfection

Promotor:
prof. dr hab. Konrad Kuzyszyn

Supervisor:
prof. dr hab. Konrad Kuzyszyn

Wielkie komputery obliczają możliwe scenariusze rozwoju pandemii, zaś małe przenośne urządzenia stały się naszym oknem na świat i przedłużeniem organizmu. Dla przeciętnego człowieka otaczająca nas rzeczywistość staje się coraz mniej zrozumiała, a przestrzeń online zamiast sterylnej krainy jawi się jako coraz większe wysypisko. Interesująca w obecnej sytuacji jest higienicznie dwuznaczna relacja człowieka z technologią, gdyż to technologia najczęściej staje się “odpowiedzią” na kluczowe wyzwania dzisiejszego społeczeństwa. Nadeszły Nowe wieki ciemne, które nad wyraz zalewają nas swoim blaskiem.

Big computers calculate possible scenarios for the development of the pandemic, and small portable devices have become our window on the world and an extension of the body. For the average human being, the surrounding reality is becoming harder to understand, and online space seems to be a growing dump rather than a sterile land. The hygienically ambiguous relationship between man and technology is interesting in the current situation as technology is becoming the most common ‘response’ to the key challenges of today’s society. New dark ages have come, flooding us with their splendour.

Oliwia Szepietowska

Kierunek:
Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych

Field of Study:
Art Education in the Field of Fine Arts

Tytuł dyplomu:
Étant donnés: sztuka i zbrodnia. Wizerunek zbrodni w kontekście przedstawiania kobiet

Title of the work:
Étant Donnés: Art and Crime: The Image of Crime in the Context of Portraying Women

Promotor:
dr hab. Rafał Łubowski, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Rafał Łubowski, prof. UAP

Magisterski praktyczny projekt dyplomowy, nawiązujący tytułem do słynnego dzieła Marcela Duchampa, zainspirowany jest wizerunkami mającymi związek z tym, co określam „poetyką zbrodni”. Stanowi wieloelementową, intermedialną pracę składającą się z fotomontażu, wideo, instalacji dźwiękowej found-footage, grafiki i obiektów. Znaczenia pracy wypływają z kontrowersyjnej myśli, według której twórcy sztuki i psychopatyczni mordercy kierują się podobnymi bodźcami do działania – koniecznością, wewnętrzną potrzebą, wizualną inspiracją, napięciem. Ponadprzeciętne zdolności poznawcze i szaleństwo bywają blisko skorelowane, na co wskazywał Cesare Lombroso w książce Geniusz i obłąkanie. Nie bez przyczyny również ofiarami przestępstw i modelkami w dziejach sztuki przez całe dekady były głównie kobiety. Odnosząc się do tradycji obrazowania bezgłowych, rozczłonkowanych kobiet w sztuce surrealistycznej oraz słynnego przypadku morderstwa Czarnej Dalii, tworzę sytuację bez określonego początku i końca, niejasną, lecz konotującą okoliczności zbrodni, w której odbiorca znajduje się wewnątrz zdarzenia, między ofiarą a sprawcą. Dominantą ekspozycyjną jest wielkoformatowa fotografia, w której wykorzystałam możliwości fotomontażu. Przedstawia ona potencjalnie martwe ciało kobiety, skrępowane linami i leżące w nieokreślonej przestrzeni na ciemnej, wilgotnej ziemi. Towarzyszą jej dwie grafiki – cytaty wizualne: fragment dokumentacji FBI dotyczącej śledztwa w sprawie morderstwa Elizabeth Short oraz ilustracja pochodząca z francuskiego wydania L'Uomo Delinquente (Człowieka-zbrodniarza) Lombroso, poddane graficznej manipulacji. Wideo dwukanałowe pt. Uciekaj (Run) jest przeznaczone do ekspozycji vis-a-vis, wydobywający się dźwięk z jednego kanału wypełnia potencjalną przestrzeń ekspozycyjną. Wideo przedstawia oderwaną od czasu i miejsca sytuację niepomyślnej ucieczki przed niebezpieczeństwem. „Artefakt” dźwiękowy (Interviews) to obiekt – skórzana, damska rękawiczka. Czy zgubiona w popłochu? A może wzięta przez sprawcę morderstwa jako „trofeum”? Skryty w niej odtwarzacz kieruje do słuchawek ośmiominutowe nagranie, w którym słowa słynnych artystów i seryjnych morderców, splecione w jedną całość, wywołują niepokojąco spójne wrażenie. Wreszcie obiekt – pomyślany tak, aby zwisać na sznurze z sufitu pośrodku przestrzeni ekspozycyjnej – stanowi sugestię poetyckiego nawiązania do mnie, kobiety, jako autorki pracy. Bielizna i włosy splecione z organicznymi formami przywodzą na myśl „wrastającą w naturę obecność”. Forma jest lekka, lecz obszerna, bardzo krucha i ustabilizowana w jednym punkcie – na węźle. Plątanina lin, włosów i gałęzi jest zakorzeniona w bogactwie znaczenia słowa „organiczny”, które nawiązuje zarówno do roślinności, jak i do fizjologii, synonimicznie oznaczać może też nierozerwalne więzi, siłę, obsesyjność i niepohamowanie.

The master’s practical diploma project, whose title refers to the famous work of Marcel Duchamp, is inspired by images related to what I call ‘the poetics of crime’. It is a multi-element, intermedia work consisting of photomontage, video, found-footage sound installation, graphic works and objects. The work refers to the controversial theory according to which art creators and psychopathic murderers are driven by similar stimuli to act: necessity, inner need, visual inspiration and tension. Above-average cognitive abilities and insanity can be closely correlated, as indicated by Cesare Lombroso in his book The Man of Genius. It is not without reason that most of the victims of crime and models in the history of art have been women for decades. Referring to the tradition of depicting headless, dismembered women in surreal art and the famous murder of Black Dahlia, I have created a situation with no definite beginning or end, which is unclear but connotes the circumstances of the crime, in which the viewer is inside the event, between the victim and the perpetrator. The dominant element of the exhibition is large-format photography, in which I used the opportunities offered by photomontage. It shows the potentially lifeless body of a woman, bound by ropes and lying in an undefined space on dark, moist earth. It is accompanied by two graphic works – visual quotes: a fragment of FBI documentation of the investigation into the murder of Elizabeth Short and an illustration from the French edition of L'Uomo Delinquente (Criminal Man) by Lombroso, subjected to graphic manipulation. A two-channel video entitled Run is intended for a vis-à-vis exhibition, and the sound emitted from one channel fills the potential exhibition space. The video shows a situation of unsuccessful escape from danger, detached from time and place. The sound ‘artefact’ (Interviews) is an object – a leather female glove. Was it lost in panic? Or maybe taken by the perpetrator as a ‘trophy’? The player that is hidden in it directs an eight-minute recording to the headphones, in which the words of famous artists and serial killers, intertwined into one whole, create a disturbingly coherent impression. Finally, the object – designed to hang on a rope from the ceiling in the centre of the exhibition space – suggests a poetic reference to me, the woman and the author of the work. Underwear and hair braided with organic forms suggest ‘presence growing into nature’. The form is light, but voluminous, very fragile and stabilised at one point – the knot. The tangle of ropes, hair and branches is rooted in the rich meaning of the word ‘organic’, which refers to both vegetation and physiology. It can also synonymously mean unbreakable bonds, strength, obsessiveness and lack of restraint.

Ori Gawrońska

Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika Artystyczna)

Field of Study:
Graphics (scope: Graphic Arts)

Tytuł dyplomu:
Samomiłość

Title of the work:
Self-love

Promotor:
dr Witold Modrzejewski

Supervisor:
dr Witold Modrzejewski

Jest to instalacja graficzna składająca się z dużego łóżka, zadrukowanej linorytem patchworkowej pościeli oraz lalki-autoportretu. Samomiłość możemy rozumieć jako fizyczny akt intymnej przyjemności, ale także jako psychiczny proces samoakceptacji, miłości do siebie i swojego ciała oraz odnalezienia siebie w rzeczywistości choroby wynikającej z seksualnej traumy. Jest to komentarz i próba znormalizowania seksualności kobiet i osób nieheteronormatywnych, manifest feministyczny, ale także postawienie odbiorcy w roli intruza, który wkracza w nieprzeznaczoną dla niego sferę.

This is a graphic installation consisting of a large bed, a patchwork linen printed with a linocut technique and a doll – a self-portrait. Self-love can be understood as a physical act of intimate pleasure, but also as a mental process of self-acceptance, love for oneself and one’s body and finding oneself in the reality of a mental condition resulting from sexual trauma. It is a commentary and an attempt to normalise the sexuality of women and non-heteronormative people, a feminist manifesto and an attempt to put the viewer in the role of an intruder who enters a sphere that is not intended for him/her.

Przemysław Piński

Kierunek:
Malarstwo (Rysunek)

Field of Study:
Painting (Drawing)

Tytuł dyplomu:
Walka z wykluczeniem kulturowym na tle seksualnym. Poszukiwanie tożsamości artystycznej w doświadczeniach malarskich.

Title of the work:
Fight against Cultural Sexual Exclusion: Searching for Artistic Identity in Painting Experiences

Promotor:
dr hab. Mikołaj Poliński, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Mikołaj Poliński, Professor of the UAP

Na pracę dyplomową z malarstwa składają się wielkoformatowe obrazy odnoszące się do systemów opresji, doświadczeń z podwórka. Dojrzewanie w systemie, który wyklucza jednostkę, ponieważ nie kopie piłki, sprowadzone jest w moich obrazach do prostych znaków, emblematów. Całość osadzona jest w wymyślonym przeze mnie uniwersum z postaciami o trójkątnych głowach. Ich komiksowa estetyka nawiązuje do street artu, murali z lat 80. Obrazy-flagi są również podwieszone w przestrzeni. Ich dynamika i czerwony kolor symbolizują proces wyzwolenia z opresji i nabytych w dzieciństwie kompleksów.

The diploma project in painting consists of large-format paintings relating to systems of oppression, experiences from the backyard. Growing up in a system that excludes an individual because s/he does not kick the ball is reduced in my paintings to simple signs and emblems. The whole thing is set in a universe that I have invented, including characters with triangular heads. Their comic book aesthetics refer to street art and murals from the 1980s. The paintings-flags are also hung in space. Their dynamics and red colouring symbolise the process of liberation from oppression and from childhood complexes.

Antonina Bąk

Kierunek:
Projektowanie Mebla

Field of Study:
Furniture Design

Tytuł dyplomu:
Witamina D. D jak drugi człowiek. Spotkanie a dystans społeczny.

Title of the work:
Vitamin D. D like Another Person: Meeting and Social Distancing.

Tytuł projektu:
aplikacja – WE/ME, rzeźba/,,totem” – Ubuntu

Project title:
application – WE/ME, sculpture/’totem’ – Ubuntu

Promotor:
dr hab. Marcin Konicki, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Marcin Konicki, Professor of the UAP

Mała cząsteczka wirusa sprawiła wielkie zamieszanie na świecie, w wyniku którego zmuszeni byliśmy oddalić się od siebie. Prowadzone przez mnie rozważania oscylowały wokół wpływu dystansu społecznego i jego oddziaływania na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Pandemia jedynie wzmocniła trend, w którym znaleźliśmy się dalej od siebie, wcześniej można było to zaobserwować przez rozwój technologii. Zagłębienie się w tematykę zmysłu dotyku i zapoznanie ze skutkami, jakie może przynieść jego brak, pokazało jak wiele odbiera nam narzucony dystans. Mimo że w przypadku wirusa jest to dla nas ratunek, tak z drugiej strony może powodować złe dla naszego zdrowia stany. Podjęte działania miały na celu rozwiązanie problemu, jak mimo dystansu społecznego umożliwić spotkanie z innymi, nie sprawiając jednocześnie sytuacji zagrażającej zdrowiu. Jako grupę docelową obrałam młodzież z pokolenia Z, oddzieloną od rówieśników ekranami. Zostali złapani w tej sytuacji w wieku, gdy uczymy się relacji społecznych. Ponadto i tak już obecne w życiu tej grupy urządzenia wypełniły ich większość czasu. W dochodzeniu do projektu pokazywałam różne oblicza technologii – i te pozytywne, i negatywne. Ostatecznie przedstawiony projekt wykorzystuje właśnie technologie. Jednak zaproponowana aplikacja ma zmuszać do kontaktu w świecie rzeczywistym, do wydobycia się z przestrzeni domowych, które stały się na dłuższy czas naszą jedyną rzeczywistością. Zastanawiając się, co może być łącznikiem między różnymi osobami, z różnymi zainteresowaniami, etc. – przywołałam w myślach słowa Claude’a Debussy’ego: ,,Muzyka zaczyna się tam, gdzie kończą się słowa”. Mimo różnorakich języków, stylów, rytmów, każdy odnajduje się w słowie muzyka. Podczas spoglądania przewrotnie na tę myśl, wyłoniła się sentencja, która oddaje działanie zaproponowanej przeze mnie aplikacji: Słowa zaczynają się tam, gdzie kończy się muzyka. W efekcie powstała aplikacja WE/ME, której sens pojawia się wraz ze znalezieniem się w miejscu działania aplikacji w wyznaczonych w przestrzeni miejskiej obszarach. Odnośnikiem w rzeczywistości, który komunikuje, że znajdujemy się w jej strefie są usytuowane rzeźby/,,totemy” – Ubuntu. Ponadto wokół ,,pomnika” rozchodzą się na ziemi okręgi, które powielają się na ekranie, tak, aby łatwiej było się zorientować w przestrzeni. Gdy użytkownik znajduje się już we właściwym miejscu, uruchamiając tryb ,,widoczny” – WE – pozwala innym użytkownikom obecnym w okolicy, zobaczyć czego właśnie słucha. W ten sposób przebiega poznawanie nowych osób – w proponowanej aplikacji nie przewidziano komunikatora – ten jest przewidziany w życiu rzeczywistym – mapa miejsca pozwala nam zobaczyć, kto w okolicy udostępnia daną piosenkę – ma to być zachęta i punkt wyjścia do rozmowy.

A small particle of a virus caused great commotion in the world, and forced us to distance ourselves from each other. My considerations focus on the impact of social distancing on our mental and physical health. The COVID-19 pandemic only reinforced the trend, earlier initiated by the advancement of technology, where we found ourselves farther apart from each other. Delving into the subject of the sense of touch and getting acquainted with the effects that its absence may bring have shown how much the imposed distancing has taken away from us. Although it protects us from the virus, it can also adversely affect our health. The actions taken were aimed at solving the problem of how to enable meeting with others, despite the imposed social distancing, without creating a health-threatening situation. The target group included young people from Generation Z, who were separated from their peers by screens. They were caught in this situation at an age when people learn about social relationships. Moreover, the devices, already present in their lives, filled most of their time. I have shown different sides of technology – both positive and negative. Ultimately, the project uses technology. However, the proposed application is to force us to contact each other in the real world and get out of our home spaces, which became our only reality for a long time. When wondering what can link different people, with different interests and so on, I recalled Claude Debussy’s words: ‘Music begins where words are powerless to express.’ Despite various languages, styles and rhythms, everyone finds themselves in the word ‘music’. While looking perversely at this thought, a sentence emerged reflecting the effect of the application I proposed: words begin where music is powerless to express. As a result, the WE/ME application was created; it gains meaning when located in areas designated in urban space. The project entitled sculptures/‘totems’ – Ubuntu are references in real space communicating that we are in the zone covered by the application. In addition, circles on the ground are spread around the ‘monument’ and repeated on the screen so that it is easier to orientate in space. Once the user is in the right place and activating the ‘visible’ mode (WE), other users in the area can see what s/he is listening to. This is how s/he meets new people. The proposed application does not have a communicator, which is provided in real life. The map of the place allows us to see who in the area shares a given song. This is to be an incentive and a starting point for a conversation.

Beata Kowalczyk

Kierunek:
Scenografia

Field of Study:
Stage design

Tytuł dyplomu:
Pomiędzy jawą a snem

Title of the work:
Between Wakefulness and Sleep

Promotorka:
prof. dr hab. Katarzyna Podgórska-Glonti

Supervisor:
prof. dr hab. Katarzyna Podgórska-Glonti

Praca POMIĘDZY JAWĄ A SNEM to film poklatkowy inspirowany moim życiem z początku pandemii, z tego też powodu obsadziłam samą siebie w roli aktora. Przez pandemię świat przeniósł się w dużej mierze do przestrzeni wirtualnej, dlatego zdecydowałam się na formę filmu, który każdy może obejrzeć w domu. Zastosowałam technikę kolażu – kompozycje zostały zbudowane poprzez łączenie fotografii cyfrowej, rysunku odręcznego oraz malarstwa. Miejscem akcji staje się mój pokój z łóżkiem, w którym spędziłam w tamtym okresie wiele czasu – początkowo śniąc o tym, że właśnie trwa światowa pandemia – za każdym razem po przebudzeniu licząc na to, że był to tylko zły sen i wcale się to nie dzieje. Film jest rodzajem monodramu.

Between Wakefulness and Sleep is a time-lapse film inspired by my life at the beginning of the pandemic, which is why I cast myself as an actor. Owing to the pandemic, the world has largely moved to virtual space, which is why I have decided to make a film that everyone can watch at home. I used the collage technique – the compositions were built by combining digital photography, freehand drawing and painting. The place of action is my room with its bed, in which I spent a lot of time during that period. I initially dreamed that the global pandemic was going on and hoped every time I woke up that it was just a bad dream and that it was not happening at all. The film is a kind of monodrama.

Dorota Szafrańska

Kierunek:
Architektura Wnętrz

Field of Study:
Interior Design

Tytuł dyplomu:
Dialog – adaptacja zajezdni tramwajowej przy ulicy Madalińskiego w Poznaniu

Title of the work:
Dialogue: Adaptation of the Tram Depot at Madalińskiego Street in Poznań

Promotor:
dr hab. Piotr Machowiak, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Piotr Machowiak, Professor of the UAP

Adaptacja zajezdni przy ulicy Madalińskiego w Poznaniu ma na celu zbliżyć podzielone z wielu względów społeczeństwo poprzez architekturę stymulującą dialog. Struktura wewnętrzna budynku powstała dzięki inspiracji prostokreślnym planem szesnastowiecznej zabudowy miasta Poznania. W konsekwencji powstało wnętrze o charakterze urbanistycznym tworzące siatkę “ulic”, które stanowią ciągi komunikacyjne oraz “kamienic” mieszczących przestrzeń warsztatowo-kulturalną. Dominantę wnętrza stanowi forum, gdzie odbywa się dialog inicjowany.

słowa kluczowe: dialog, przestrzeń wspólna, społeczeństwo, wnętrze urbanistyczne

The adaptation of the tram depot at Madalińskiego Street in Poznań aims to bring together a society that is divided for many reasons through architecture that stimulates dialogue. The internal structure of the building was inspired by the ruled sixteenth-century development plan for the city of Poznan. This resulted in an interior with an urban character forming a network of ‘streets’, including communication routes and ‘tenement houses’ with workshops and cultural space. The dominant element of the interior is the forum, where the initiated dialogue takes place.

keywords: dialogue, common space, society, urban interior

Katarzyna Krawczyk

Kierunek:
Architektura

Field of Study:
Architecture

Tytuł dyplomu:
Architektura troski. Regeneracja dysfunkcyjnego osiedla mieszkaniowego przy ul. Opolskiej w Poznaniu.

Title of the work:
The Architecture of Care: Regeneration of a Dysfunctional Housing Estate at Opolska Street in Poznań

Promotor:
dr hab. inż. arch. Eugeniusz Skrzypczak

Supervisor:
dr hab. inż. arch. Eugeniusz Skrzypczak

W związku z narastającymi na Ziemi kryzysami, które dotykają także miasta, potrzebna jest architektura troski. W obszarze mieszkalnictwa troska ta wyrażać się będzie w zmianie podejścia do mieszkania jako towaru, na dom jako podstawowy element naszego funkcjonowania w przestrzeni. Część teoretyczna pracy ma na celu zbadanie kontekstu sytuacji mieszkaniowej w Polsce oraz porównanie działań podejmowanych przez miasta ze strategiami w innych krajach. Część praktyczna pracy przedstawia odmienne, od obecnie podejmowanych przez miasto, podejście do regeneracji osiedla baraków mieszkalnych przy ulicy Opolskiej w Poznaniu. Regeneracja ta bazuje na utrzymaniu istniejących relacji międzyludzkich oraz relacji ludzi z miejscem jako istotnej wartości w projektowaniu osiedla mieszkaniowego oraz poszukiwaniu domowości. Celem projektu jest zachowanie wszystkich walorów miejsca przy pełnym wykorzystaniu istniejących zasobów oraz zrewitalizowanie zdegradowanego osiedla poprzez transformację, a nie wymianę zepsutych elementów.

The architecture of care is needed due to the crisis that is spreading worldwide, including the cities. In the area of housing, care will be expressed in a changed approach to housing. A house will no longer be treated as a commodity but as the basic element of our functioning in space. The theoretical part of the work examines the context of the housing situation in Poland and compares the actions taken by cities with strategies applied in other countries. The practical part of the work presents a different approach to the regeneration of housing at the barracks at Opolska Street in Poznań than that currently undertaken by the city. The regeneration is based on maintaining interpersonal relationships and people’s relations with the place as an important value in designing a housing estate and providing homes. The goals of the project are to preserve all the values of the place using existing resources and to revitalise the degraded housing estate by transformation, not by replacing broken elements.

Oliwia Ledzińska

Kierunek:
Wzornictwo

Field of Study:
Design

Tytuł dyplomu:
Poszukiwanie relacji pomiędzy użytkownikiem a zrównoważoną produkcją w kontekście projektowania mebli

Title of the work:
Searching for a Relationship between the User and Sustainable Production in the Context of Furniture Design

Promotor:
dr hab. Łukasz Stawarski, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Łukasz Stawarski, Professor of the UAP

Dessa to system meblowy, który odpowiada na problem nadmiernej konsumpcji. Pozwala na wielokrotne wykorzystanie tych samych komponentów do tworzenia nowych mebli. Jest to możliwe dzięki systemowi montażu i demontażu, który jest zaprojektowany zgodnie z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym. Użytkownicy mogą oddawać i pobierać komponenty z pętli materiałowej firmy, co ogranicza potrzebę produkcji i wykorzystywania nowych zasobów. System daje możliwość wymiany zepsutych elementów oraz dokonywania zmian w wyglądzie i rozmiarze mebli. Na potrzeby projektu stworzyłam specjalny materiał, który można regenerować, poddawać recyklingowi i procesowi biodegradacji.

Dessa is a furniture system that addresses the problem of overconsumption. It makes it possible to reuse old components to create new furniture. This is possible thanks to the assembly and disassembly system, which is designed in accordance with circular economy principles? Users can give and take components from the company’s material loop, which reduces the need to produce and use new resources. The system creates the possibility of replacing broken elements and changing the appearance and size of the furniture. For the purposes of the project, I have created a special material that can be regenerated, recycled and allowed to biodegrade.

Piotr Dombrowski

Kierunek:
Design Krajobrazu

Field of Study:
Landscape Design

Tytuł dyplomu:
Współpraca z naturą. Koncepcja krajobrazowa zrównoważonych ekologicznie osiedli, na podstawie dzielnicy Rataje w Poznaniu.

Title of the work:
Cooperation with Nature: The Landscape Concept of Ecologically Sustainable Housing Estates Using the Example of the Rataje District in Poznań

Promotor:
prof. dr hab. Wojciech Hora

Supervisor:
prof. dr hab. Wojciech Hora

Koncepcja pokazuje, w jaką stronę można pójść i stworzyć nową jakość przestrzeni w Polsce na przykładzie dzielnicy Rataje w Poznaniu, która jest uniwersalnym przykładem osiedla z lat 70. Projekt skupia się na wyszukiwaniu i podkreśleniu związków człowieka z przyrodą w krajobrazie. Celem koncepcji jest wypracowanie świadomości, że człowiek jest częścią przyrody i aby funkcjonować musi z nią współpracować. Projekt opiera się na odbudowaniu utraconej tożsamości, nawiązaniu do rolniczej historii miejsca oraz kreowanie bardziej dzikiego i pozostawionego naturze krajobrazu. Wszystkie założenia projektowe mają za zadanie określanie wzajemnych relacji między naturą a człowiekiem. Wprowadzenie takich rozwiązań jak strefowanie przestrzeni, ograniczenie dostępności człowieka do niektórych miejsc, nawiązanie do wiejskiej historii ma odbudować i pogłębić symbiozę między ludźmi i przyrodą.

The concept shows which way to go and creates a new quality of space in Poland, using the example of the Rataje district in Poznań, a popular housing estate from the 1970s. The project focuses on finding and emphasising the relationship between humans and nature in the landscape. The aim of the concept is to develop the awareness that man is part of nature and must cooperate with it in order to function. The project is based on rebuilding lost identity, referring to the agricultural history of the place and creating a wilder landscape that is left to nature. All assumptions of the project are designed to define the mutual relations between man and nature. Introducing solutions such as zoning space, limiting human accessibility to certain places and referring to rural history will rebuild and deepen the symbiosis between people and the environment.

Szymon Marciniak

Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika Projektowa)

Field of Study:
Graphics (scope: Graphic Design)

Tytuł dyplomu:
Relatywizm emocjonalny w typografii. Projekt rodziny kroju pisma, uwzględniający szerokie spektrum zastosowania.

Title of the work:
Emotional Relativism in Typography: Typeface Family Design Covering a Wide Range of Applications

Promotor:
prof. dr hab. Krzysztof Kochnowicz

Supervisor:
prof. dr hab. Krzysztof Kochnowicz

Rodzina kroju pisma Adfectus zawiera 3 kroje: szeryfowy, bezszeryfowy oraz display-owy. Każdy krój jest rozszerzony o odmiany grubości oraz zaprojektowane znaki diakrytyczne, zwiększając tym samym spektrum stosowania fontu. Dla kroju szeryfowego oraz bezszeryfowego zaprojektowane zostały również odmiany pochyłe. Moją motywacją było zgłębienie wrażeniowego aspektu projektowania krojów pism i wpływu odbioru charakteru kroju na emocje.

The Adfectus typeface family includes three typefaces: serif, sans serif and display. Each typeface is expanded to include various thicknesses and designed diacritics, thus increasing the font’s spectrum of use. Slanted variants have also been designed for the serif and sans serif typefaces. My motivation was to explore the sensational aspect of typeface design and see how the perception of the typeface character affects emotions.

Edycja 42

Ada Łowkis

Kierunek:
Malarstwo

Field of Study:
Painting

Tytuł dyplomu:
Haft białoruski jako symboliczny język czasów

Title of the work:
Belarusian Embroidery as a Symbolic Language of the Times

Promotor:
dr hab. Tomasz Kalitko, prof. UAP

Supervisor of the practical project:
dr hab. Tomasz Kalitko, Professor of the UAP

W serii obrazów pragnę ukazać problemy związane z migracją wojenną. Powtarzające się pejzaże, wagony towarowe, głód, strach czy utrata całego dobytku - to elementy ucieczki spowodowanej wojną. Jako płótno wykorzystuję naturalne tkaniny, których splot jest ważnym elementem kompozycyjnym. Haft jest dopełnieniem malowanych przeze mnie obrazów - jego symboliczny język uzupełnia znaczenie opisywanych przeze mnie historii. Wykorzystywane przeze mnie elementy nawiązują swoim ułożeniem do tradycyjnego sposobu komponowania pasowego wykorzystywanego przy haftowaniu wzorów na rusznikach. Również w rysunkach, za pomocą symboli ludowych wykorzystywanych w hafcie białoruskim, opowiadam historię mojej rodziny. Przekształcam znane symbole ludowe zestawiając je ze współczesną ikonografią - tworząc emocjonalną historię rodzinną.

Przedstawione obrazy opowiadają historię migracji mojej rodziny, która odbyła się w latach 1942-1944, z terytorium Białorusi do Polski. Inspiracją do serii były tkaniny wyhaftowane przez moją prababcię, które stanowią jedyną pamiątkę rodzinną z tamtego okresu. Symbole wyhaftowane przez moją prababcię, przekształcam i wykorzystuję w rysunkach oraz „Mapie migracji”. Ważnym symbolem staje się dla mnie drzewo życia. Drzewo życia jest symbolem życia wiecznego. Hafciarki wyszywały ten wzór, aby zapewnić swojej rodzinie zdrowie. Często ilość gałęzi odpowiadała ilości potomstwa w danej rodzinie. Czasami postać matki była wpisana w symbol drzewa, aby ukazać magiczną moc kobiet w tworzeniu rodziny. Jest to jeden z ważniejszych symboli w hafcie białoruskim, ponieważ charakteryzuje się dużą indywidualnością artystyczną oraz przedstawia historię kobiet z tamtego regionu. Poprzez drzewo życia hafciarki opisywały zwyczaje panujące na danych terenach. Haft stawał się językiem kobiet, które miały ograniczony dostęp do edukacji i często nie potrafiły czytać i pisać (tak też było w przypadku mojej prababci).

W pracy pt. „Rozstrzelanie” pragnę ukazać historię rozstrzelania mężczyzny, który był ukrywany w domu moich przodków. Kontur ciała postaci jest ukazany za pomocą dziur w papierze zrobionych igłą do haftowana. Płot, pod którym leży mężczyzna, ma stwarzać wrażenie nagrobków, które nawiązują do typowego drewnianego ogrodzenia, które można spotkać na wsi. W znanej przeze mnie historii tamtejsza ludność dostała zakaz pomocy osobom pochodzenia żydowskiego, dlatego mężczyzna, po odnalezieniu jego kryjówki przez policję, został postrzelony i umierał przy ogrodzeniu przez wiele godzin nie uzyskując żadnego wsparcia.

W pracy pt. „Brukiew” nawiązuje do problemu głodu, który jest nieodłącznym elementem wojny. W serii prac staram się przedstawić problemy, które są zrzucane na ludność cywilną podczas wojny. Tytułowa brukiew była jedynym i ograniczonym pożywieniem mojej rodziny podczas migracji z terytorium Białorusi. Materiał, na którym jest namalowany obraz nawiązuje do worków, w których przechowuje się żywność. Za pomocą haftu dodaję kolejne znaczenie do pracy, ukazując cierpienie spowodowane brakiem wystarczającej ilości jedzenia. Ułożenie namalowanych warzyw nawiązuje zarówno do sposobu sadzenia jak i kompozycji pasowej wykorzystywanej w hafcie białoruskim.

Obraz przedstawiający wagony towarowe jest jednym z ważniejszych dla mnie prac w tej serii. Obraz przedstawia historię ostatniej części podróży do Szczecina, która odbyła się pociągiem towarowym. Namalowane wagony swoim charakterystycznym ułożeniem kojarzą się z wzorami wykorzystywanymi w tradycyjnych tkaninach białoruskich. Nitki i ścieg zszytego lnu tworzą horyzont. Pochłania nas powtarzający się pejzaż, nie można nigdzie uciec.

W cyklu prac staram się przedstawić problemy, z którymi boryka się ludność cywilna podczas wojny. Cykl zaczął powstawać przed wydarzeniami na granicy białoruskiej oraz przed inwazją Rosji na Ukrainę. Niemniej jednak, w danej sytuacji nie da się interpretować prac bez świadomości wydarzeń współczesnych.

In this series of paintings, I would like to show the problems related to war migration. Repeated landscapes, freight cars, hunger, fear and the loss of all possessions are elements of flight from war. I use natural fabrics as a canvas, the weave of which is an important compositional element. Embroidery complements the pictures I paint – its symbolic language complements the meaning of the stories I describe. The arrangement of the elements I use alludes to the traditional method of strip composing used when embroidering patterns on towels.

I also use folk symbols from Belarusian embroidery in my drawings to tell the story of my family. I transform well-known folk symbols, juxtaposing them with contemporary iconography to create an emotional family history. The images presented tell the story of my family’s migration from the territory of Belarus to Poland, which took place between 1942 and 1944. The series was inspired by fabrics embroidered by my great-grandmother, which are my only family memento of that period. I transform and use symbols embroidered by my great-grandmother in my drawings and The Map of Migration. The tree of life has become an important symbol for me.

The tree of life is a symbol of eternal life. Embroiderers sewed this pattern to keep their families healthy. The number of branches often corresponded to the number of offspring in a family. The figure of the mother was sometimes inscribed in the symbol of the tree to show the magical power of women in creating a family. It is one of the most important symbols in Belarusian embroidery because it is characterised by great artistic individuality and portrays the story of women from that region. Embroiderers used the tree of life to depict customs in the areas concerned. Embroidery became the language of women who had limited access to education and often could not read and write (this was also the case of my great-grandmother).

The work entitled Execution shows the story of the shooting of a man who was hidden in the house of my ancestors. The outline of the character’s body is shown by holes in paper made with an embroidery needle. The fence under which the man is lying is supposed to create the impression of tombstones resembling a typical wooden fence that can be seen in the countryside. In the history I know, the local population was forbidden to help people of Jewish origin. Therefore, after his hiding place was found by the police, the man was shot and lay dying by the fence for hours without any support.

The work entitled Rutabaga alludes to the problem of hunger, which is an inherent element of war. In the series of works, I try to present the problems faced by a civilian population during war. The title Rutabaga was the only food to which my family had limited access when migrating from the territory of Belarus. The material on which the picture is painted alludes to the bags in which food was stored. I use embroidery to add another meaning to the work, showing the suffering caused by an insufficient amount of food. The arrangement of the painted vegetables refers to both the method of planting and the strip composition used in Belarusian embroidery.

The painting showing freight wagons is one of the most important works for me in this series. It depicts the story of the last part of the trip to Szczecin on a freight train. The characteristic arrangement of the painted wagons is associated with the patterns used in traditional Belarusian fabrics. Threads and stitches of sewn linen form the horizon. We are consumed by the repetitive landscape and cannot run anywhere.

In the series of works, I try to present the problems faced by the civilian population during war. I began work on this series before the events on the Belarusian border and Russia’s invasion of Ukraine. However, it is now impossible to interpret the works without being aware of contemporary events.

Adrianna Jaworska

Kierunek:
Intermedia

Field of Study:
Intermedia

Tytuł dyplomu:
Potencjał spadania

Title of the work:
The Potential of Falling Down

Promotor:
dr hab. Piotr Bosacki prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Piotr Bosacki, Professor of the UAP

Potencjał spadania to cykl obiektów rozważających upadek w kategoriach czasowości i lęku jako płodności. Zasadniczą cechą procesu tworzenia obiektów jest kontrolowany przypadek, nawiązujący do timeline’u jako przędzy z objętości czasu, stwarzającej okazje do zanurzenia się w istocie materii. Praca stanowi grę odczarowania tradycji malarskiej, jak i zastanowienia nad nośnością informacji materiału. Badane są obszary znaku-obiektu otaczające nas, noszące znamiona pamięci, które mimowolnie na nie rzucamy.

The Potential of Falling Down is a series of objects that consider the act of falling in terms of temporality and fear understood as fertility. The essential feature of the object creation process is a controlled incident, alluding to timeline as a yarn from the volume of time, which creates opportunities for immersion in the essence of matter. The work is a game of disenchanting the painting tradition. It also considers the information bearing capacity of the material. It examines the surrounding areas of the sign-object, bearing the marks of memory which we involuntarily throw on them.

Aleksandra Szubert

Kierunek:
Kuratorstwo i Teorie Sztuki

Field of Study:
Curatorial Studies and Art Theories

Tytuł dyplomu:
Nici porozumienia. Forma makatki w polskiej sztuce współczesnej

Title of the work:
Threads of Understanding A Form of a Tapestry in Polish Contemporary Art

Promotorka:
dr hab. Izabela Kowalczyk, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Izabela Kowalczyk, Professor of the UAP

Głównym tematem wystawy Nici porozumienia jest haft i jego wykorzystanie w różnych obszarach kultury: od tradycyjnego hobby, przez działalność artystyczną po aktywizm. Projekt szczególnie podkreśla relacyjny charakter haftu, który silnie objawia się w wielu realizacjach artystycznych, choć przenika też przez bardziej tradycyjne hafciarstwo. Tematy takie jak solidarność, bunt czy walka o prawa dyskryminowanych grup w naturalny sposób wynikają z konieczności konfrontacji z niejednoznaczną tradycją haftu, przez wieki będącego zarówno ucieczką, jak i opresją.

The main theme of the exhibition entitled Threads of Understanding is embroidery and its application in various areas of culture ranging from traditional hobbies, through artistic activities up to activism. The project primarily emphasises the relational nature of embroidery, which is strongly manifested in many artworks and also permeates the more traditional embroidery. Themes such as solidarity, rebellion or fighting for the rights of discriminated groups naturally result from the need to confront the ambiguous tradition of embroidery that has been both escape and oppression for centuries.

Kamila Lukaszczyk

Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika Artystyczna)

Field of Study:
Graphics (scope: Graphic Art)

Tytuł dyplomu:
Kajś i nikaj – obecność tego co nieobecne, czyli o wielogłosie miejsca w kontekście własnej tożsamości, wyrażonej językiem wypukłodruku

Title of the work:
Somewhere and Nowhere: The Presence of What Is Absent or On the Polyphony of a Place in the Context of One’s Own Identity Expressed in the Language of Relief Printing

Promotor:
prof. dr hab. Andrzej Bobrowski

Supervisor:
prof. dr hab. Andrzej Bobrowski

Moim celem w pracy praktycznej jest głównie ukazanie empiryczności pamięci miejsca i indywidualnego podejścia do tematu. Za pomocą grafiki pragnę odwołać się do własnej pamięci, do przeszłości, do wspomnienia o pewnym miejscu – zbudować obraz prowadzący do własnej tożsamości śląskiej. W grafice postawiłam na eksperymenty kolorystyczne oraz ekspresyjne wycinanie i nietypową kompozycję. Obraz natury przedstawiłam za pomocą setek drobnych kształtów, które z pewnej odległości zlewają się i dają wrażenie miękkich przejść tonalnych. Grafika zawiera dwie różne historie, jednak opowiada o tym samym miejscu, w innym czasie.

The goal of my practical work is mainly to show the empirical nature of the memory of a place and an individual approach to the subject. I use graphics to refer to my own memory, the past and the memory of a certain place, to build an image leading to my Silesian identity. In my graphic works, I have focused on colour experiments, expressive cutting and unusual composition. I have portrayed the image of nature with hundreds of tiny shapes that blend from a distance and give the impression of soft tonal transitions. The artwork contains two different stories, but tells of the same place at different times.

Konrad Smela

Kierunek:
Rzeźba

Field of Study:
Sculpture

Tytuł dyplomu:
FOG – Sztuka jako sposób wizualizacji negatywnych emocji w kontekście doświadczeń artysty, arteterapii i rzeźby

Title of the work:
FOG: Art as a Way of Visualising Negative Emotions in the Context of the Artist’s Experiences, Art Therapy and Sculpture

Promotor:
dr hab. Rafał Kotwis, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Rafał Kotwis, Professor of the UAP

Praca wizualizuje negatywne emocje, kolejno: strach, poczucie obowiązku i poczucie winy składające się na angielski skrót FOG (mgła). Płaskorzeźby przedstawiają ową mgłę jako abstrakcyjne kształty nawiązujące do natury tych emocji. Każdej płaskorzeźbie odpowiada trójwymiarowy obiekt umieszczony na konkretnej wysokości, gdzie autor odczuwa daną emocję w ciele. Medium rzeźbiarskie staje się w tym kontekście narzędziem do autoanalizy i uzewnętrznienia tego, co wewnętrzne i pozornie efemeryczne.

This work visualises negative emotions in the following order: fear, obligation and guilt, making up the English acronym FOG. The bas-reliefs present this fog as abstract shapes referring to the nature of these emotions. Each bas-relief corresponds to a three-dimensional object placed at a specific height, where the author feels a given emotion in the body. In this context, the sculptural medium becomes a tool for self-analysis and an externalisation of what is internal and seemingly ephemeral.

Magdalena Mądra

Kierunek:
Fotografia

Field of Study:
Photography

Tytuł dyplomu:
Jeśli granica biegnie, to czekam, aż zniknie z obrazu

Title of the work:
If There is a Border, I Wait for It to Disappear from the Picture

Promotor:
dr hab. Krzysztof J. Baranowski, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Krzysztof J. Baranowski, Professor of the UAP

Kilkuelementowa instalacja to asamblaż narracji o granicach, które „wyszły z formy” (Étienne Balibar) i „zaszły nam pod skórę”: jako dane biometryczne przemierzają setki kilometrów „viapolityk” (William Walters). Jeśli „wypadły z zawiasów”, jak mawiał Jacques Derrida, to znaczy, że można próbować przejść przez próg domostwa. To, co wewnątrz i to, co pozostawione za plecami, to elementy tej samej rzeczywistości, której granice jako „rozwidlenia” (Thomas Nail) tworzą szereg nowych możliwości. Doprowadzić granice do granic – marzy mi się atrakcyjny i twórczy pluralizm.

This installation, consisting of several elements, is an assemblage of narratives about borders that have ‘lost their edge’ (Étienne Balibar) and ‘got under our skin’: they travel in the form of biometric data hundreds of kilometres of ‘viapolitics’ (William Walters). If they ‘are off their hinges’, as Jacques Derrida used to say, you can try to cross the threshold of the household. What is inside and what is left behind are elements of this reality whose borders are ‘bifurcations’ (Thomas Nail), creating a series of new opportunities. Bring the borders to the limits – I dream of attractive and creative pluralism.

Magdalena Polakowska

Kierunek:
edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych

Field of Study:
xxx

Tytuł dyplomu:
Ikony?

Title of the work:
xxx

Promotor:
dr hab. Rafał Łubowski, prof. UAP

Supervisor:
xxx

„Ikony?” – to cykl prac stworzonych w Pracowni Otwartych Interpretacji Sztuki dr. hab. Rafała Łubowskiego i as. mgr. Aleksandra Radziszewskiego. Seria ta jest wieloznacznym komentarzem na temat postaw wybranych artystów i artystek, którzy często (choć nie zawsze) w blasku sławy zaczęli wieść życie współczesnych celebrytów i celebrytek. Kojarzące się ze wspomnianymi artystami i artystami niekonwencjonalne obrazy zostały przeze mnie wykonane poprzez odniesienie do nowoczesnych możliwości druku na PCV, malarskiej techniki akrylowej oraz tradycyjnych zabiegów pozłotniczych (złocenia szlagmetalem). Tytuł omawianej serii jest przewrotny. Ikony współczesnej sztuki (wskazywane przede wszystkim poprzez wizerunki określonych twórców i twórczyń oraz, w niektórych przypadkach, także poprzez odniesienia do wybranych dzieł sztuki) zostały przedstawione w kontekście aluzyjnego nawiązania do konwencji bizantyjskiego i ruskiego malarstwa ikonowego. Złoty blask – uzyskany dzięki zastosowaniu szlachetnej techniki pozłotniczej – nie wiąże się tu z symboliką metafizyczną i duchowością. Z kolei zabieg zakrywania oczu przedstawionym postaciom – ukrywa ich tożsamość i ma wymowę krytyczną. Układy kompozycyjne i motyw „kamuflującego” pasa – eksponowane w serii – to cytaty z moich własnych, wcześniejszych autorskich poszukiwań malarskich. Myślę, że ich wykorzystanie w kontekście nietradycyjnego pomysłu artystycznego buduje nowe, niekonwencjonalne związki pomiędzy znanymi postaciami ze świata współczesnej sztuki i odbiorcami ich prac, ale również pomiędzy aktualnymi i dawnymi konwencjami i rozwiązaniami artystycznymi. Zwieńczeniem pracy jest mój autoportret oraz lustro, które ma wydźwięk autoironiczny i buduje więź z odbiorcą. Dzieła oraz artyści i artystki, pojawiające się w mojej pracy dyplomowej, zostali wybrani przeze mnie intuicyjnie, w ramach indywidualnych, autorskich poszukiwań twórczych, co podkreśla dodatkowo jeszcze osobisty wymiar stworzonego przeze mnie cyklu prac dyplomowych.

W serii pt. „Ikony?” zostały wykorzystane do przetworzeń artystycznych (jako cytaty wizualne) między innymi odniesienia do wybranych dzieł sztuki, np.: do zdjęcia autorstwa Man Raya z 1920 roku przedstawiającego Marcela Duchampa jako Rrose Sélavy oraz do jednego z motywów z cyklu fotografii i filmów pt. „Sztuka konsumpcyjna” z l połowy lat 70. XX wieku, autorstwa Natalii LL.

Poza tym w pracy „Ikony?” w celu wprowadzania przetworzeń artystycznych wykorzystano także (jako cytaty wizualne), przytaczane ze stron internetowych wizerunki wybranych artystów i artystek, a więc m. in.: Tamary Łempickiej, Yoko Ono, Mariny Abramović, Pabla Picassa, Andy’ego Warhola czy Davida Hockney’a.

xxx

Mateusz Gromadzki

Kierunek:
Malarstwo (Rysunek)

Field of Study:
Painting (Department of Drawing)

Tytuł dyplomu:
Więzy inności

Title of the work:
The Bonds of Otherness

Promotor:
dr hab. Adam Nowaczyk, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Adam Nowaczyk, Professor of the UAP

Więzy inności to intermedialny cykl, na który składają się rysunki i obiekty, te drugie koegzystują z zastaną przestrzenią, tworząc sytuację site-specific w piwnicy-jaskini pod budynkiem uniwersytetu. Biomorficzne obiekty z materii pochodzenia przyrodniczego i od-ludzkiego eksponują znaczeniowość piwnicy. Równoważne są zeszyty zawierające próby zapisu stanów i refleksji towarzyszących procesowi, otwierają przed odbiorcą wejście do intymnego świata Innego jako twórcy-outsidera.

Oba splecione ze sobą procesy rozpoczynają się w półdzikich warunkach na głębokiej wsi w górach. Piwnica i notatnik stają się „twórczym gniazdem”, w którym toczą się pierwotne poszukiwania ludzkiej kondycji. Jak gdyby twórca chciał wzbudzić życie w mentalnej krypcie.

The Bonds of Otherness is an intermedia cycle consisting of drawings and objects. The latter coexist with the existing space, creating a site-specific situation in the cellar of a university building. Biomorphic objects made of matter of natural and human origin expose the meaning of the cellar. Notebooks containing attempts to describe mental states and reflections accompanying the process are of equal value as they open a door to the intimate world of the Other as an outsider-creator.

Both intertwined processes begin under semi-wild conditions in a mountain village. The cellar and the notebook become a ‘creative nest’, in which the primal search for the human condition is underway. As if the creator wanted to awaken life in the mental crypt.

Wojciech Siejak

Kierunek:
Animacja

Field of Study:
Animation

Tytuł dyplomu:
Zawsze chciałem być psem. Nawet nieładnym

Title of the work:
I’ve Always Wanted to Be a Dog. Even an Ugly One

Promotor:
dr hab. Miłosz Margański, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Miłosz Margański, Professor of the UAP

"Zawsze chciałem być psem. Nawet nieładnym" problematyzuje zagadnienie, pozornie przezroczystego, doświadczenia zmysłowego. Kluczowe miejsce zajmuje jego uwikłanie w przerośnięty racjonalizm. Przedstawieni w animacji bohaterowie różnie używają zmysłów do nawiązania relacji z otoczeniem. Analiza tych strategii staje się próbą odpowiedzi na pytanie: "Co zrobić, kiedy racjonalność staje się nie do zniesienia?". Język współczesnego motion designu stał się źródłem nielinearnej narracji, krążącej między światami metafory, wspomnień i hiperbolicznej rzeczywistości

The work entitled I’ve Always Wanted to Be a Dog. Even an Ugly One deals with the issue of a seemingly transparent sensual experience. Its entanglement in overgrown rationalism occupies a key place. The characters presented in the animated film use their senses in various ways to establish a relationship with the environment. Analysing these strategies becomes an attempt to answer the question: What to do when rationality becomes unbearable? The language of contemporary motion design has become a source of a non-linear narrative that circulates between the worlds of metaphor, memories and hyperbolic reality.

Adrianna Nowakowska

Kierunek:
Architektura

Field of Study:
Architecture

Tytuł dyplomu:
Przestrzeń (nie) pamięci. Przystań ciszy nad jeziorem Rusałka.

Title of the work:
The Space of (No) Memory: The Haven of Silence at Lake Rusałka

Promotor:
dr hab. inż. arch. Eugeniusz Skrzypczak

Supervisor:
dr hab. inż. arch. Eugeniusz Skrzypczak

Praca podejmuje problem świadomości oddziaływania trudnego dziedzictwa pozostawionego przez III Rzeszę w Poznaniu, w odniesieniu do historii sztucznego jeziora Rusałka, powstałego przymusową pracą żydowskich więźniów w czasie okupacji. Projekt to założenie architektoniczne, które w zamyśle ma utrwalić w przestrzeni historię budowniczych jeziora. Koncepcja obejmuje zlokalizowany przy południowym brzegu jeziora obiekt wraz z drogami dojścia oraz lapidarium dla pozostających w wodach Rusałki fragmentów macew. Zaprojektowane miejsce wykorzystuje pojęcia pustki i ciszy w architekturze.

This work deals with the impact of the difficult heritage left behind by the Third Reich in Poznań in relation to the history of the artificial lake Rusałka, created by the forced labour of Jewish prisoners during the occupation. The architectural project is intended to preserve the history of the lake builders. The concept includes an object located on the southern shore of the lake with access roads and a lapidarium for fragments of matzevahs (tombstones) remaining in the waters of Rusałka. The designed place uses the concepts of emptiness and silence in architecture.

Emil Michalczewski

Kierunek:
Architektura Wnętrz

Field of Study:
Interior Design

Tytuł dyplomu:
Koncepcja modernizacji Zamku w Janowcu. Trwałe ruiny w kontekście współczesności.

Title of the work:
The Concept of Modernising the Janowiec Castle: Permanent Ruins in the Context of the Present Day

Promotorka:
dr hab. Piotr Machowiak, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Piotr Machowiak, prof. UAP

Kompleksowy projekt modernizacji ruin Zamku w Janowcu położonego w woj.lubelskim. Koncepcja skupia się na eksploracji ruin, dalszej ochronie zabytkowego obiektu oraz rozszerzeniu programu funkcjonalno-użytkowego. Projekt przewiduje powstanie nowego muzeum, wieży obserwacyjnej, restauracji, pokoi hotelowych oraz zewnętrznej przestrzeni spacerowej. Ideą wizualną było zaprojektowanie nowych kubatur w oparciu o transparentne materiały, które wyeksponują historyczne struktury murów wraz ze śladami dawnych etapów rozbudowy.

The comprehensive project to modernise the ruins of the Janowiec Castle, located in the Lubelskie Province, focuses on an exploration of the ruins, further protection of the historic buildings and an expansion of the functional and utility programme. The project provides for the creation of a new museum, a watchtower, a restaurant, hotel rooms and an outdoor walking area. The visual idea was to design new cubatures based on transparent materials that would highlight the historical structures of the walls, along with the traces of old stages of expansion.

Jakub Garstkiewicz

Kierunek:
Wzornictwo

Field of Study:
Design

Tytuł dyplomu:
Projekt zaopatrzenia protetycznego kończyny dolnej wspierającego uprawianie sportów wodnych

Title of the work:
A Project of a Prosthetic Lower Limb Supporting the Practice of Water Sports

Promotor:
dr hab. Michał Filipiak, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Michał Filipiak, Professor of the UAP

Impulsem do realizacji była analiza i obserwacja środowiska osób po amputacji, która wykazała, że pomimo wysokiego rozwoju techniki, wciąż istnieją obszary protetyki, które nie zostały zagospodarowane przez żadne rozwiązanie. Uprawianie sportów wodnych wymaga od człowieka balansu, koordynacji ruchowej i napinania mięśni całego ciała. Podczas pływania zaangażowany jest cały układ mięśniowy. U osób po amputacji nogi poniżej linii kolana można zaobserwować znaczące utrudnienia w koordynacji pracy nóg podczas pływania. Obecnie oferowane rozwiązania protetyczne nie zapewniają zgięcia podeszwowego stopy, które byłoby przeznaczone do pływania. Założeniami projektu było opracowanie koncepcji, która będzie prosta w budowie, co ma przełożyć się na dostępność projektowanego wyrobu, zaproponowanie mechanizmu, który zaoferuje sprężysty ruch stopy oraz możliwość zgięcia podeszwowego. Zakres projektu został ograniczony do protezy podudzia, opracowania koncepcji stawu skokowego i stopy protezowej. Leje protezowe są odrębnym elementem, który jest bardzo zindywidualizowany i trudno w nim zachować cechy produktu wytwarzanego metodą przemysłową.

The impulse for this project was an analysis and observation of the community of amputees, which has shown that no solutions have yet been developed in certain areas of prosthetics despite the quick development of technology. Doing water sports requires balance, motor coordination and tensing the muscles of the whole body. The entire muscular system is involved in swimming. Persons whose legs have been amputated below the knees find it very difficult to coordinate the work of their legs during swimming. Currently offered prosthetic solutions do not ensure the plantar flexion used in swimming. The goals of the project were to develop an easy-to-build concept that would ensure the availability of the designed product and to propose a mechanism ensuring the springy movement of the foot and the possibility of plantar flexion. The project scope was limited to the prosthesis of the lower leg and the development of the concept of the ankle joint and prosthetic foot. Prosthetic sockets are separate pieces that are very personalised and have hardly any features of industrially manufactured products.

Nina Grajewska

Kierunek:
Scenografia

Field of Study:
Stage Design

Tytuł dyplomu:
COMFORT ERROR

Title of the work:
COMFORT ERROR

Promotor:
xxx

Supervisor:
xxx

Poszukiwania mechanizmu, który mógłby zaoferować sprężystość stopy znalazły główną inspirację w mechanizmie wibroizolatora, który w różnych formach jest wykorzystywany do stabilizowania drgań maszyn przemysłowych. Mechanika zmiany kąta pochylenia zawarta została w prostej konstrukcji wielowypustowej, która zapewnia pewne i niezawodne połączenie. Stopa protezowa wykonana z kompozytów takich jak włókno węglowe lub włókno szklane, chroniona jest przez gumową osłonę, stanowiącą zarazem element antypoślizgowy. Dzięki niemu, możliwe jest poruszanie się w przestrzeniach takich jak basen, plaża, jezioro.

Kolekcja Comfort Error jest subiektywną interpretacją zaburzeń strefy komfortu, składa się ostatecznie z pięciu modeli. Formy ubioru oddalone są od sylwetki, przez co tworzą przestrzeń pomiędzy ciałem a ubiorem. Przeskalowane formy izolują i chronią przed światem zewnętrznym. Projekty utrudniają normalne funkcjonowanie, co jest świadomą alegorią odnoszącą się do życia w strefie komfortu.

Projekt numer jeden nawiązuje do strefy komfortu, którym jest łóżko. Często przy stanach lękowych, fobiach społecznych decydujemy się na spędzenie czasu w łóżku. Ten czas się wydłuża, przez co coraz trudniej z niego wyjść. Element wierzchni jest wykonany z bawełny, wypełniony watoliną. Materiał i wypełnienie nawiązuje do pościeli. Element ubioru znajdujący się blisko ciała symbolizuje delikatność osoby uwięzionej w strefie komfortu.

Projekt numer dwa, dzięki przeskalowanemu nakryciu głowy, izoluje od świata zewnętrznego. Forma zmniejsza pole widzenia, co utrudnia prawidłowe funkcjonowanie percepcji wzroku i zmniejsza docieranie bodźców zewnętrznych. Sweter z długimi rękawami został wykonany metodami dziewiarskimi i odzwierciedla „ zaplątanie” się w strefie komfortu.

Projekt numer trzy składa się z dwóch elementów, jednym z nich jest duża kamizelka wykonana z białej kodury i wypełniona granulatem styropianowym. Forma nawiązuje do kamizelki ratunkowej.

Projekt numer cztery składa się z dwóch elementów, wierzchnia część projektu jest przeskalowaną formą, która zakrywa głowę i górną część sylwetki. Kształt formy nawiązuje do historii „Chłopca z bańki”. Moją inspiracją nie jest tylko forma bańki, w jakiej żył chłopiec, lecz to jak wyglądało jego życie. Odizolowany od świata, pozbawiony kontaktów społecznych, doznań fizycznych i psychicznych, musiał żyć z lękiem przed tym, co jest na zewnątrz. Niby miał wszystko, żeby móc normalnie żyć, lecz ani trochę nie przypominało to normalnego życia. Forma ubioru w pewien sposób izoluje osobę w nią ubraną od świata zewnętrznego, tworząc pozorną strefę komfortu, która tak naprawdę zabiera możliwość realnego odczuwania bodźców z otaczającego ją świata.

Projekt numer pięć składa się z oversizowej kurtki i spódnicy, wykonany z białej kodury i wypełniony watoliną. Sweter z kominiarką znajdujący się pod spodem ma utrudniać poruszanie się w nim i izolować od świata zewnętrznego. Wykonany jest metodami dziewiarskimi. Praca nad projektem oparta jest o analizę z tematu dziedziny zaburzeń poczucia bezpieczeństwa, inspiracje, prywatne przeżycia i przykłady wpływu z zakresu poczucia bezpieczeństwa u innych artystów. Zdarza się, że brak poczucia bezpieczeństwa odczuwamy stale albo z dużą częstotliwością, co skutkuje chęcią ucieczki przed sytuacjami wyzwalającymi. Nie mamy siły na konfrontowanie się z nimi, szukamy swojej strefy komfortu, odgradzamy się, boimy się, że poza nią nie damy rady. Zdarza się tak, że z niej nie wychodzimy i początkowo przyjazne, komfortowe środowisko zaczyna nas przytłaczać. Męczymy się w strefie komfortu, ale lęk przed tym, co jest poza nią, jest za duży, żeby zmotywować nas do wyjścia.

The search for a mechanism that could offer resilience to the foot was inspired by the mechanism of a vibro isolator, which is used in various forms for stabilising the vibrations of industrial machines. The mechanics of changing the tilt angle have been built into a simple spline design to ensure a safe and reliable connection. A prosthetic foot made of composites such as carbon fibre or glass fibre is protected by a rubber cover, which is also a non-slip element. It makes it possible to move in spaces such as swimming pools, beaches and lakes.

The Comfort Error collection is a subjective interpretation of the disturbed comfort zone and includes five models. The forms of clothing are distant from the figure, thus creating a space between the body and clothing. The scaled forms isolate and protect from the outside world. The designs make it difficult to function normally and thus create a deliberate allegory of living in a comfort zone.

Paulina Przychodzka

Kierunek:
Projektowanie Mebla

Field of Study:
Furniture Design

Tytuł dyplomu:
Kora dębu korkowego - potencjał materiału w przemyśle meblarskim

Title of the work:
Cork Oak Bark: The Potential of the Material in the Furniture Industry

Promotor:
dr hab. Mateusz Wróblewski, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Mateusz Wróblewski, Professor of the UAP

Projekt ma na celu poruszenie wątków dotyczących wykorzystania kory dębu korkowego, kleju kostnego i juty, jako odnawialnych materiałów pochodzenia naturalnego oraz zwrócenie uwagi na współczesne projekty wobec globalnego kryzysu ekologicznego pod kątem wykorzystanych surowców, spoiwa i ich śladu ekologicznego. Proces formowania odbywa się w negatywie w stosunku do ludzkiego ciała, poruszając aspekt biofilii oraz doświadczania obiektów wszystkimi zmysłami.

The project aims to raise issues related to the use of cork oak bark, bone glue and jute as renewable materials of natural origin and to draw attention to contemporary projects in the face of the global ecological crisis in terms of the raw materials and binder used and their ecological footprint. The forming process is in negative format relative to the human body, touching the aspect of biophilia and experiencing objects with all the senses.

Zofia Wawrzyniak

Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika Projektowa)

Field of Study:
Graphics (scope: Graphic Design)

Tytuł dyplomu:
Leśne obserwacje – zestaw domowych ćwiczeń optometrycznych w formie gry jako przykład projektowania graficznego zorientowanego na rozwiązywanie problemów medycznych

Title of the work:
Forest Observations: A Set of Home Optometric Exercises in the Form of a Game as an Example of Graphic Design Focused on Solving Medical Problems

Promotorka:
dr hab. Lucyna Talejko-Kwiatkowska, prof. UAP

Supervisor:
dr hab. Lucyna Talejko-Kwiatkowska, Professor of the UAP

Leśne obserwacje to zestaw, który ma za zadanie zachęcić dzieci do regularnej aktywności w ramach domowej terapii widzenia. Zestaw przybiera formę gry, dzięki czemu wykonywanie ćwiczeń może być rozrywką. Przedmiotem pracy było opracowanie fabuły, dostosowanie ćwiczeń oraz zaprojektowanie graficzne zestawu składającego się z: instrukcji, plakatu postępów, nakładek na oczy, kart kwadratowych, wskaźnika, kart prostokątnych, podstawek pod karty, piłeczki na sznurku oraz opakowania.

The work entitled Forest Observations is a kit designed to encourage children to be regularly active as part of home vision therapy. The set takes the form of a game, thanks to which exercising can be fun. The goals of the work were to develop the plot, adjust exercises and design graphically a set consisting of instructions, a progress poster, eye covers, square cards, a pointer, rectangular cards, card holders, a ball on a string and packaging.